Klassieke muziek saai? Nee, elk concert is een dynamisch gebeuren. Irene Enzlin celliste Delta Piano Trio.
Van Zutphen naar Hamburg en de hele wereld over. Ze heeft naam gemaakt in de wereld van klassieke muziek. Irene Enzlin celliste van onder andere het Delta Piano Trio, bracht haar eerste 15 levensjaren door in Zutphen en legde daar de basis voor haar muzikale carrière. Ze won prijzen op het Prinses Christina concours en werd uitgeroepen tot nationaal jong muziek talent. Na meer dan 10 jaar weggeweest te zijn uit Zutphen, speelt ze samen met haar collega’s van het Delta Piano Trio, Vera Kooper op piano en Gerard Spronk op viool, in de Marspoort Galerie in Zutphen. Peter Buikstra interviewde haar.
Foto: Sarah Wijzenbeek
Het ontstaan van het Delta Piano Trio
De musici van het Delta Piano Trio spelen al vanaf 2013 bij elkaar. In de herfst van dat jaar ontmoetten ze elkaar, puur bij toeval als Nederlandse muziekstudenten, tijdens een “Hollandse” pannekoeken-avond. Ter plekke ontstond het idee om eens ‘n keer samen iets te gaan spelen. Dat beviel goed, en zie daar: het Delta Piano Trio. Het eerste concert dat het trio gaf vond plaats in Tagore, in Dieren. Een plek die toen bij veel Zutphense musici bekend was.
Ter gelegenheid van de 4e editie van het Beethoven Festival Zutphen die op 10, 11 en 12 juni plaatsvind, spreek ik met celliste Irene Enzlin. Irene, geboren en opgegroeid in Zutphen, woont nu in Hamburg, dus het gesprek vindt plaats via zoom. In eerste instantie leek het haar leuk dat haar collega’s, pianiste Vera Kooper en violist Gerard Spronk, ook aan het gesprek zouden kunnen deelnemen. Dat was helaas niet mogelijk er moest gerepeteerd worden.
Wat gaat er vooraf aan een concert?
Het gegeven dat Vera en Gerard niet bij het gesprek aanwezig kunnen zijn geeft meteen het antwoord op een te stellen vraag: staat jullie leven helemaal in het teken van de muziek? Ja dus. Professionele musici staan er mee op en gaan er mee naar bed. Voor mensen die naar een (klassiek) concert gaan geldt: de musici stappen het podium op, zetten hun spullen en partituur klaar, spelen het stuk dat voor hun neus staat en stappen weer van het podium af. Irene weet op bijzonder enthousiaste wijze te vertellen dat deze gedachtegang op zich begrijpelijk is en ogenschijnlijk ook wel klopt, maar dat er achter elk concert veel meer zit dan wat de concertbezoeker ziet.
Interpretatie van musici en visie van de componist
Nadat is besloten een bepaald werk in het repertoire op te nemen, zal elk van de musici zich een beeld moeten proberen te vormen over hoe het stuk moet gaan klinken en welke sfeer het uitstraalt. Misschien wordt er zelfs gesproken over wat er overgebracht moet worden naar het publiek, wat was de bedoeling van de componist. Oftewel: elk van de ensembleleden zal hierover een eigen interpretatie hebben. En die kan soms heel anders zijn dan die van de collega’s. Het komt niet zelden voor dat de meningen hierbij haaks op elkaar staan. Er wordt dus vooraf veel gesproken, gediscussieerd en uitgeprobeerd.
Externe factoren
Spelenderwijs ontstaat dan meestal begrip en waardering voor ieders mening en inbreng.
Toch zullen de verschillen volgens Irene blijven. Die verschillen kunnen zelfs per concert in meer of mindere mate naar voren komen op basis van: hoe zit je zelf op dat moment in je vel? Hoe klinkt de zaal (akoestiek) en hoe gedraagt het publiek zich? Je hebt rustig en geïnteresseerd publiek, maar soms wordt er toch ook onderling gepraat of met papier geritseld. Eén van de zaken die daarnaast nog van invloed zijn, is de klank van de concertvleugel. Bij een pianotrio speelt dat uiteraard een grote rol. Bij een grote Steinway-vleugel zal de pianopartij meer ruimte opeisen dan wanneer er gespeeld wordt op een kleinere vleugel met een lichtere klank. In zo’n geval krijgen viool en cello meer expressiemogelijkheden. Het is daarom ook erg belangrijk dat het trio vooraf voldoende gelegenheid krijgt om in te spelen. Al deze factoren maken volgens Irene dat geen concert hetzelfde is en dat het steeds een dynamisch gebeuren is.
Een trio bestaat uit drie individuele musici
Ondanks de genoemde verschillen in de interpretatie van een muziekwerk, is een concert elke keer weer een gezamenlijke prestatie. Irene is blij te kunnen constateren dat de leden van het Delta Pianotrio elkaar waarderen en op elkaar kunnen reken. Ook als het een keer niet zo lekker gaat. Irene: “het is mijn werk en ik doe het met ontzettend veel plezier. Maar soms slaat, voorafgaand aan een concert, een niet altijd te verklaren nervositeit toe. Dan is het een fijn gevoel dat je je veilig kunt voelen, in de muziek en in de aanwezigheid van de beide andere musici.
Pianotrio’s van Beethoven; een ontlluikend geniet met een onzekere toekomst –
Delta Piano Trio
Zaterdag 11 juni
13.00 uur
Marspoortgalerie